તારા સાથે હોવાની
અનુભૂતિ જ
અદભૂત છે..
હું જ્યારે
તારા
ખોળામાં બેઠી હોઉં છું
ત્યારે ..
એવું લાગે છે
જાણે..
સાક્ષાત શિવના ખોળામાં પાર્વતી.
તારી છાતી પર
માથું મૂકું
તો
એમ લાગે કે જાણે
હું તારામાં ઓગળું છું ..
તારી અંદર ..
છેક અંદર..
સમાતી જાઉં છું
સમાતી જાઉં છું..
સમાતી જ જાઉં છું
અને તારામય થઈ જાઉં છું.
કદાચ….
હું ‘તું’ થઈ જાઉં છું.
તુંય ‘હું’ થતો જ હોઈશ ને!
કદાચ..!!!
ઉછળતો કુદતો કિનારે આવી,
પથ્થરો ને તું અથડાય શાને?
કયારેક લીલું તો કયારેક આસમાની;
બે ધાર વરસાદ પડ્યે,
રંગ તારો બદલાય શાને?
ચંદ્ર સૂર્ય ના પૃથ્વી પરિભ્રમણ માં,
તારે ભરતી અને ઓટ શાને?
મળી જઇશ એક છેડે ધરતી ના;
સંયમ રાખ,
અસહ્ય વેદના નું ઘુઘવાટ શાને?
પર્વત ચિરતી,ખીણ કોતરતી,અથડાતી,વહેતી આવુ છું;
ઔચિત્ય ના લાગણીના સંગંમ માં,
તારી ઉત્કંઠા નો શોર-બકોર શાને?
શાંત પાડજે લાગણીના વમળો ને;
તુજ પ્રેમ માં પલડી વિલિન થઈ રેવા,
છતાંય તુજ સ્વાદ માં આ ખારાશ શાને?
શબ્દો છુટ્યા પણ સાદ રહી ગયુ.
હાસ્ય છુટ્યું પણ ખંજન રહી ગયા.
વ્યાખ્યાન છુટ્યા પણ ભાવ રહી ગયા.
મિલન છુટ્યું પણ ભણકારા રહી ગયા.
ઝુંપડુ પડી ભાંગ્યું પણ મોભ રહી ગયા.
ઝુંટવી ગયું કોઈ તમને પણ સમણે મારા અમર રહી ગયા.
આશ શું મિલનની તૂટી બસ સંભારણા રહી ગયા.
આપ્યું ઘણુય સ્નેહ છતાંય પણ ખેદ રહી ગયુ.
સત સત કર્મે પણ અક્ષમ્ય રહી ગયા.
એક તાંતણુ શું તૂટયું માત્ર ઉઝરડા રહી ગયા.
I Promise
I always be with you in dark & light.
I always grow myself to make you pride.
I always be on the ground to fly you in the sky.
I always make you smile from day to night.
I always fulfill your dreams you ever wish.
I always hold your hand when no one can.
I always make you shine in the world of gloom.
I always care about your likes and dislikes.
I always respect and love the family we have.
I always love you more then you think.
I always sustain my promise, love and care.
I always place you in my heart and soul….
આજ દિવાળી, કાલ દિવાળી..
બોલ, કોની કેવી દિવાળી..?
આપણે સાથે રહીશું કાયમ,
છો ને હોય કે ના હોય દિવાળી.
હું ઘી ને વાટ લાવું,
તું પ્રેમે પ્રગટાવ દિવાળી
હું રંગો થી ઘર સજાવું,
તું રંગો થી પૂર દિવાળી..
આસોપાલવ – કંકુ થી સ્વાગત કરશું,
મેવા મિષ્ઠાન વગર અધૂરી દિવાળી
ફૂલો તોડી હું લાવું,
તું સુગંધ પરોવી.. મનાવ દિવાળી
-Cheta
Happy Diwali from Chetna ~Bhavin💖
माँ
आँचल तेरा है समुन्दर से गहरा
किनारे की अहमियत ही कहाँ थी
तू जो है साथ मेरे माँ
मुझे बेगानों की ज़रुरत ही कहाँ थी
पापा
सपनों कि कमी न होने दी आपने
ख्वाहिशें हमारी की पूरी
खुदके सपनों से पहले देखि हमारी ख़ुशी
पापा आपके बिना ये सपनों की दुनिया है अधूरी
गुरु
खुद पे यकीन करना सिखाया
उम्मीदों कि राह पे चलना सिखाया
सही और गलत में फर्क समझा के
गुरुजी अनजाने में आपने
हमें जीना सिखाया
माँ कि अहमियत जानी हर गुज़रते पल के साथ
पापा कि अहमियत जानी हर पुरे होते ख्वाब के साथ
गुरु कि अहमियत जानी जब हर नया मकाम हासिल हुआ
आप तीनों का आशीर्वाद सदा रहे हम पे
यही है हमारी दिल से दुआ …
(19.02.17, written for College day 2017)
It’s neither Up nor Down
Just a straight line
Which is leading me to nowhere
And leaving me behind with just a ‘void’
Emptiness that teases me
With Memories of yours
Memories of the love that
I felt in my heart
And now it’s me who can neither cry nor smile
Because I don’t want to stop this love,
Neither I want it to start
I remember the way you smiled
And I looked in your eyes
The way you got tensed seeing me
going through all of my cries,
And all those days we loved
Without any of the lies..
Then I suddenly realized that
It was just a ‘matter’ of ‘time’,
Just a matter of time
And ‘the’ ‘past’ of mine,
Now, this void holds a place
In my heart
Where I don’t want anyone to let in
And neither detach you apart
A world with chaos all over
Bodies responding to each other
Some care about what’s said
Some care about what’s heard
But ‘souls’ never ever say a word…
There may be a room
Filled with crowd,
But you never know,
When the silence would surround..
Taking you to a world
of ‘hollowness’,
Where nothing is ‘lost’
and nothing is ‘found’ …
It’s meant to be healing
It’s meant to be pure,
It’s meant to be that feeling
Which will make you feel special for sure
It won’t have any boundaries
No set of rules to be followed,
It won’t have limitations
It won’t make you feel hollow !!
Take me back to
the days of my life,
when I used to smile
just for ‘me’,
take me back to
that dreamy world
where no boundaries were found
and where I felt truly free,
can’t see the truth here
its all blur around,
the more I remove the fog
the more the fog surrounds,
the reflection I see today
is not so much like ‘me’
I can feel the difference between
What I am and what I pretend to be,
With the passing days I experience
Rush and emptiness at the same time,
I try to be the
‘more of myself’
everytime …
it’s me and my mind with whom
I want to be for now,
But the more I try to be ‘me’
Is when I again get lost somehow..
Surely I learnt to differentiate
The ‘fake’ and the ‘real’
To hide the scar, even when it
didn’t heal,
but all these things just don’t matter
because now I know,
that these are just ‘things’ meant not to ‘feel’-
but just to ‘show’,
really want to go back to the days
when expectations didn’t really hurt,
back to the days –
when everyday of the year
seemed to be a ‘rebirth’ !!!
