એ આવ્યા મળ્યા અને જતા રહ્યા..
હું બસ,
જોતી રહી..
શૂન્ય મનસ્ક જાતને હું શોધતી રહી..
એ કેહ્શે કૈક..
અને,
હું સાંભળતી રહીશ…
એમના સ્મિતમાં જ એ ક્ષણને હું શોધતી રહી…
કૈક છૂટ્યું..
કૈક રહી ગયું.
મને કઈ સમજાય એ પેહલા જ …
શૂન્ય મનસ્ક જાતને હું શોધતી રહી..
આ બ્લોગમાં શોધો:
ઈ-મેઈલમાં બ્લોગ:
સંસ્મરણો:
-
લેખકો:
વિભાગો:
-
તાજેતરની રચનાઓ
આપના અમુલ્ય અભિપ્રાય
- priyesh kaneria: WAH….. NICE WROTE
- dave amita: માનવમનને સ્પર્શતી વાત કેટલી સુંદર રીતે કહેવાઈ છે. સરસ !
- HARI: શિક્ષક એ શિક્ષક
- Surangi Mehta: Super duper
- PRIYESH C KANERIA: mast……
- PRIYESH C KANERIA: THANK YOU SIR,
- Ankesh Nimavat: Beautiful….
- vivek: Your post is superb sister
- vivek: કોણ કહે છે હું પોતાના માટે જીવુ છું અે તો હું લોકોના રમવા માટે બન્યો...
- Akki: The way you expressed your feelings through words is mesmerizing
Meta
Counter
ફેસબુક પર લાઈક કરો:
-
Mastodon
ઓનલાઈન કોણ છે?
1 User Browsing This Page.
Users: 1 Bot