કોરી ખાય છે..

છે હરીફાઈ નો આ જમાનો,
જરૂરતથી વધારે અહીં દોડધામ થાય છે.
નિયમો હજી એ જ ચાલે છે અહીં ,
મોટી માછલી નાની માછલી ને ખાય છે..

છે આડંબરો ની જ આડ અસર,
કે નબળા થયા છે નાતા અહીં,
નાટક નો જમાનો છે આ
દેખાડો લાગણીઓનો સંબધો ને કોરી ખાય છે..

પડ્યો રહે પ્રેમ પથારીએ
વેદનાનું પડખું સેવતો,
શું થશે આ જગ નું,
આ ચિંતા ફકીરોને કોરી ખાય છે..

એક હાથ દે
એક હાથ લે
સમાજ ની આ પ્રથા બની
નિશ્વાર્થ સેવા ટકશે કે?
આ વાત માનવતા ને કોરી ખાય છે..

માયા ની દોટ માં વય વિતાવી,
ના જોઈ લાગણીઓ ને લગીર,
કંપતા આ વૃદ્ધ હાથો ની લાકડી હવે કોણ બને “મુસ્તાક”,
આ વાત એકલતા ને કોરી ખાય છે..

આ રચનાને શેર કરો..